وارن ادوارد بافت [۱]، سرمایه گذار افسانه‌ای ارزش-مبنا، یک کارخانه نساجی رو به زوال را به موتوری مالی تبدیل کرد که موفق‌ترین شرکت هلدینگ جهان شد.
بنا به گزارش فوربز [۲]، بافت که به دلیل استعدادش در سرمایه‌گذاری به پیشگوی اوماها معروف است، بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار ثروت شخصی را به دست آورده است.
او الهام‌بخش لشگر طرفداران وفادار خود است که هر سال به اوماها، ایالت نبراسکا سفر می‌کنند تا فرصتی برای شنیدن صحبت‌های او در نشست سالانه برکشایر، رویدادی که به طعنه وودستاک – Woodstock (نمایشگاه موسیقی و هنر با بیش از ۴۰۰,۰۰۰ نفر شرکت‌کننده بین سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۹) سرمایه‌داری نامیده می‌شود.
نکات کلیدی
۱- وارن بافت در سنین جوانی سرمایه‌گذاری را آغاز کرد. اولین سهام خود را در سن ۱۱ سالگی و اولین سرمایه‌گذاری خود در املاک و مستغلات را در سن ۱۴ سالگی انجام داد.
۲- بافت زیر نظر بنجامین گراهام [۳]، سرمایه‌گذار افسانه‌ای ارزش-مبنا، در حالی که در دانشگاه کلمبیا تحصیل می‌کرد، آموزش دید. هاروارد او را رد کرده بود.
۳- بافت با چارلی مانگر [۴] همکاری کرد تا شرکت نساجی برکشایر هاتاوی [۵] را بخرد تا بعداً به عنوان ابزاری برای تصاحب کسب‌وکارهای دیگر و سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار گیرد.
۴- بافت یک سرمایه گذار واقعی ارزش-مبنا [۶] است که شرکت‌های ارزان قیمت اما قوی را می‌خرد و آن‌ها را برای بلندمدت نگه می‌دارد.
۵- بافت همیشه یک نیکوکار بوده و مبلغ زیادی از دارایی شخصی خود که بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار میباشد را سپرده است که پس از مرگش در اختیار بنیاد بیل و ملیندا گیتس [۷] قرار گیرد.
جوانی و تحصیلات وارن بافت
بافت در ۳۰ آگوست ۱۹۳۰ در اوماها، نبراسکا در خانواده هاوارد و لیلا بافت به دنیا آمد. او دومین فرزند از سه فرزند و تنها پسر بود. پدرش کارگزار بورس و چهار دوره نماینده کنگره آمریکا [۸] بود. هاوارد بافت دوره‌های غیر متوالی را در حوزه جمهوری‌خواهان [۹] سپری کرد، اما از دیدگاه‌های آزادیخواهانه (لیبرتارین) حمایت می‌کرد.
پول درآوردن علاقه اولیه پسرش وارن بود که با مسیرهای مشخصی که روی کاغذ داشت نوشابه می‌فروخت. هنگامی که او ۱۴ ساله بود، درآمد حاصل از این تلاش‌ها را در ۴۰ جریب زمین سرمایه گذاری کرد و سپس آن را برای کسب سود اجاره داد. به اصرار پدرش به دانشگاه پنسیلوانیا [۱۰] درخواست داد و پذیرفته شد. بافت ، تحت تأثیر دانشگاه قرار نگرفت، پس از دو سال آن دانشگاه را ترک کرد و به دانشگاه نبراسکا [۱۱] منتقل شد.
پس از فارغ‌التحصیلی، پدرش بار دیگر او را در مورد ارزش تحصیل متقاعد کرد و او را تشویق کرد که کارشناسی ارشد خود را ادامه دهد. هاروارد [۱۲] بافت را رد کرد، اما دانشگاه کلمبیا [۱۳] او را پذیرفت. بافت زیر نظر بنجامین گراهام، پدر سرمایه‌گذاری ارزش-مبنا آموزش دید و دوران تحصیل او در کلمبیا، زمینه را برای یک مسیر شغلی پر داستان، البته با شروعی آهسته، فراهم کرد.
پس از فارغ‌التحصیلی، گراهام از استخدام بافت امتناع کرد، حتی به او پیشنهاد کرد که از کار در وال استریت اجتناب کند. پدر بافت با گراهام موافقت کرد و بافت به اوماها بازگشت تا در شرکت کارگزاری پدرش کار کند. او با سوزان تامپسون ازدواج کرد و آن‌ها تشکیل خانواده دادند. مدت کوتاهی بعد نظر گراهام تغییر کرد و به بافت پیشنهاد شغلی در نیویورک داد.
واقعیت آشکار
بافت بر خلاف مربی‌اش بنجامین گراهام، می‌خواست فراتر از اعداد و ارقام نگاه کند و در هنگام سرمایه‌گذاری روی تیم مدیریت شرکت و مزیت رقابتی آن محصول در بازار تمرکز کند.
دستاوردهای قابل توجه وارن بافت
زمانی که بافت در نیویورک بود، این شانس را داشت که کار خود را بر اساس نظریه‌های سرمایه‌گذاری که از گراهام در کلمبیا آموخته بود، بنا کند.
به گفته گراهام، سرمایه‌گذاری ارزش-مبنا شامل جستجوی سهامی است که با تخفیف فوق‌العاده‌ای روی ارزش دارایی‌های پایه آن سهم، که گراهام آن را «ارزش ذاتی» می‌نامد، فروخته می‌شود. بافت این مفهوم را درونی کرد، اما علاقه داشت که آن را یک قدم جلوتر ببرد.
در سال ۱۹۵۶، او به اوماها بازگشت، Buffett Associates [۱۴] را راه‌اندازی کرد و بعداً خانه‌ای خرید. در سال ۱۹۶۲ زمانی که چارلی مانگر به نیروهایش پیوست، ۳۰ سال داشت و یک میلیونر بود.
همکاری آن‌ها در نهایت منجر به توسعه یک فلسفه سرمایه‌گذاری بر اساس ایده بافت مبنی بر نگاه کردن به سرمایه‌گذاری ارزش-مبنا به عنوان چیزی فراتر از تلاش برای به دست آوردن چند دلار آخر از کسب‌وکارهای در حال مرگ شد.
در این مسیر، آن‌ها Berkshire Hathaway (BRK.A) [۱۵]، یک کارخانه نساجی که در حال ورشکستگی بود را خریداری کردند. اقدامی که به‌عنوان یک حرکت ارزش-مبنای کلاسیک گراهام آغاز شد و زمانی که کسب‌وکار نشانه‌هایی از حیات را نشان داد، تبدیل به سرمایه‌گذاری بلندمدت شد.
جریان‌های نقدی حاصل از کسب‌وکار نساجی برای تامین مالی سایر سرمایه گذاری‌ها استفاده شد. در نهایت، کسب‌وکار اصلی تحت تاثیر هلدینگ‌های دیگر قرار گرفت. بافت در سال ۱۹۸۵ تجارت نساجی را تعطیل کرد اما به استفاده از این نام ادامه داد.
ثروت و نیکوکاری
زمانی‌که موفق‌ترین سرمایه گذار دنیا هستید با پول خود چه می‌کنید؟
اگر وارن بافت باشید، آن را هدیه می‌دهید. بافت در ژوئن سال ۲۰۰۶، زمانی که بخش بزرگ ثروت خود را به بنیاد بیل و ملیندا گیتس، که بر مسائل بهداشت جهانی، کتابخانه‌های ایالات متحده و مدارس جهانی و سایر موضوعات تمرکز دارد، اهدا کرد، جهان را شگفت زده کرد. این یکی از بزرگترین موسسات خیریه شفاف جهان است.
کمک‌های مالی بافت در قالب سهام کلاس B برکشایر هاتاوی خواهد بود. کل کمک مالی او به بنیاد گیتس ۱۰ میلیون سهم است. این اهدا تا زمان مرگ بافت یا تا زمانی که بنیاد نتواند شرط هزینه‌ها را برآورده کند یا این شرط که بیل یا ملیندا گیتس فعالانه در فعالیت‌های بنیاد مشارکت داشته باشند، با افزایش ۵ درصدی ارائه می‌شود. اهدای بافت در سال ۲۰۰۶، ۵۰۰,۰۰۰ سهم بود که تقریباً ۱.۵ میلیارد دلار ارزش داشت.
در ژوئن ۲۰۲۲، مدیرعامل بنیاد، مارک سوزمن، ایمیلی را برای کارمندان بنیاد بیل و ملیندا گیتس ارسال کرد. این ایمیل همچنین در وب سایت بنیاد به اشتراک گذاشته شده است که مشارکت بافت از سال ۲۰۰۶ تاکنون به بیش از ۳۶ میلیارد دلار رسیده است.
بافت انتظار دارد که افزایش قیمت سهام در طول زمان این مقدار را افزایش دهد.
واقعیت آشکار
اهدای سهام دیگری شامل ۹۰۰,۰۰۰ سهم به طور مساوی بین سه موسسه خیریه که توسط فرزندان بافت اداره می‌شود صورت گرفت. ۱.۵ میلیون سهم دیگر به افتخار همسر اول بافت، به راه‌اندازی یک بنیاد خیریه تعلق گرفت.
در حالی که حجم عظیم کمک مالی به بنیاد گیتس مطمئناً شگفتی بزرگی بود، تلاش‌های نیکوکارانه‌ی بافت چیز جدیدی نیست. او به مدت ۴۰ سال از طریق بنیاد بافت، که به بنیاد سوزان تامپسون بافت تغییر نام داد، پول می‌داد. این بنیاد از برنامه‌ریزی کارزارهای خانواده طرفدار آزادی انتخاب حمایت می‌کند و برای جلوگیری از گسترش سلاح‌های هسته‌ای تلاش می‌کند.
بافت برنامه‌ریزی کرده است که بخش عمده‌ای از ثروت خود را به خیریه بدهد، اما اصرار داشت که این امر پس از مرگ اتفاق بیافتد. تغییر ذهن بافت اساسی است – منطقی، قاطع، بی‌رحمانه، و مسیری که تماماً توسط خودش روشن می‌شود. او برای گفتن این جمله معروف است: «من می‌دانم می‌خواهم چه کار کنم، و این کار منطقی است.»
میراث وارن بافت
فلسفه‌ی سرمایه‌گذاری بافت بر اساس اصل تصاحب سهام در شرکت‌هایی است که به عقیده او به خوبی مدیریت می‌شوند ولی بازار ارزش پایینی بر آن‌ها گذاشته است. هنگام خرید، قصد او این است که اوراق بهادار را به طور نامحدود نگه دارد. کوکاکولا [۱۶]، امریکن اکسپرس [۱۷] و ژیلت [۱۸] همگی معیارهای او را برآورده کرده‌اند و سال‌ها در سبد سهام برکشایر هاتاوی باقی مانده‌اند.
در بسیاری از موارد، او شرکت‌ها را کاملاً خریداری کرد و به تیم‌های مدیریتی آن‌ها اجازه داد تا کارهای روزمره را مدیریت کنند. تعدادی از شرکت‌های معروف‌تر که در این دسته قرار می‌گیرند عبارتند از See’s Candies [۱۹]، Fruit of the Loom [۲۰]، Dairy Queen [۲۱]، The Pampered Chef Ltd. [۲۲]، و GEICO Auto Insurance [۲۳].
هنگامی که زوال بازارهای مالی در صنعت فناوری با ترکیدن حباب دات کام [۲۴] رخ داد، بسیاری از کارشناسان ورشکست شدند. سود بافت در همین دوره دو برابر شد.
نکته مهم
رمز و راز بافت دست نخورده باقی ماند تا اینکه سهام فناوری محبوب شد. بافت به عنوان یک فن هراس مصمم، در اواخر دهه ۱۹۹۰ از رشد باورنکردنی سهام فناوری جلوگیری کرد. بافت با چسبیدن به اسلحه خود و امتناع از سرمایه‌گذاری در شرکت‌هایی که با اصولش سازگار نبودند، مورد تحقیر کارشناسان وال استریت قرار گرفت و توسط بسیاری به‌عنوان مردی که زمانش گذشته بود، نادیده گرفته شد.
زندگی شخصی
علیرغم ثروت خالص وارن بافت که به میلیاردها دلار می‌رسد، او به طور باورنکردنی مقتصد است. او هنوز در خانه پنج خوابه‌ای که در سال ۱۹۵۸ به قیمت ۳۱,۰۰۰ دلار خریده بود زندگی می‌کند، کوکاکولا می‌نوشد و در رستوران‌های محلی غذا می‌خورد، جایی که برگر یا استیک غذای ترجیحی اوست.
او سال‌ها از خرید یک جت شرکتی اجتناب کرد. در نهایت وقتی یک جت خرید، نام آن را دفاع‌ناپذیر گذاشت، به اعلان عمومی از انتقادی که درباره پولی که برای جت خرج می‌شود.
او پس از ازدواجش در سال ۱۹۵۲، بیش از ۵۰ سال با سوزان تامپسون به زندگی مشترک ادامه داد. آن‌ها سه فرزند به نام های سوزی، هاوارد و پیتر داشتند. بافت و سوزان در سال ۱۹۷۷ از هم جدا شدند و تا زمان مرگ سوزان در سال ۲۰۰۴ متاهل باقی ماندند.
سوزان قبل از مرگ او را به آسترید منکس، یک پیشخدمت، معرفی کرد. بافت و منکس در سال ۱۹۷۸ زندگی مشترک خود را آغاز کردند و در آگوست ۲۰۰۶ ازدواج کردند.
وارن بافت چگونه ثروت خود را جمع کرد؟
از طریق خریدهای بسیار بررسی شده و به‌موقع سهام و شرکت‌هایی که توسط بازار کمتر از ارزششان قیمت‌گذاری شده بودند، سپس نگه داشتن آن سهم برای بلندمدت. برای اکثر شرکت‌هایی که خریداری کرد، او اجازه داد مدیریت قبلی به کار خود ادامه دهند، زیرا بدیهی است که آن‌ها کار خود را به اندازه کافی خوب انجام داده بودند تا در وهله اول شرکت خود را برای وارن بافت جذاب نمایش دهند.
برای سهام، او برای مدتی طولانی آن‌ها را نگه داشته و شرکت‌هایی مانند Coke و American Express را برای چندین دهه در اختیار داشته است (او هنوز هم مالک هر دو است).
برخی از دُرهای حکمت وارن بافت کدامند؟
به تعبیری که برای معامله‌گران روزانه که به دنبال ثروتمند شدن در کوتاه‌مدت هستند و به یاد ماندنی است: «اگر برای ۱۰ سال آماده نگه داشتن سهام نیستید، نباید آن را برای ۱۰ دقیقه نگه دارید.»
نقل قول معروف دیگر این است: «یک قانون ساده در خریدهای من حکم‌فرماست: وقتی دیگران حریص هستند بترس و وقتی دیگران می‌ترسند حریص باش.»
در واقع، وارن بافت به دلیل بسیاری از عبارات قصار سرمایه‌گذاری خود که همیشه به قوانین ساده سرمایه‌گذاری ارزش-مبنا بازمی‌گردد، مشهور است.
وارن بافت قصد دارد با ثروت خود چه کند؟
پاسخ ساده این است که آن را تقدیم کند، او قصد دارد اهدای کمک های مالی بزرگ را در درجه اول به بنیاد بیل و ملیندا گیتس، انجام دهد.
زیرا او رابطه خوبی با این دو دارد و علت آن اهداف مشترک بشردوستانه محترمی مانند سلامت جهانی و حقوق زنان میباشد. وارن بافت به طور افسانه‌ای در انجام اهدافی که آن‌ها را شایسته می‌داند، سخاوتمند است.
بنابراین جای تعجب نیست که او اکثر قریب به اتفاق ثروت خود را به اهدافی که نیاز به بودجه دارند اختصاص دهد.
جمع‌بندی
به نظر می‌رسد در آینده مقدار پولی که بافت اهدا خواهدکرد، افزایش یابد. به قول خودش: «من مشتاق ثروت میراثی نیستم، به خصوص وقتی که جایگزین آن، شش میلیارد نفری است که دستانشان بسیار فقیرتر از ما باشد و شانس بهره‌مندی از پول را داشته باشند.»
بافت ثروت خود را با تکیه بر قوانین زمان‌آزموده شده سرمایه‌گذاری ارزش-مبنا به دست آورده است، یعنی یافتن شرکت‌هایی با کیفیت بالا در ارزش‌‌گذاری منصفانه بازار. سپس او این سرمایه‌گذاری‌ها را برای بلندمدت نگه می‌دارد، و برخی را به‌طور نامحدود، و همیشه اجازه می‌دهد تا قدرت سود مرکب، جادوی خود را انجام دهد.
نویسنده: برایان دولان
مترجم: حمید زرین‌قلم
منبع: Investopedia
