شاخص “آزادی از فساد” یکی دیگر از شاخصهای ده گانه بنیاد هریتیج برای ارزیابی درجه آزادی اقتصادی کشورهاست.
فساد مالی ناشی از عوامل مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، حقوقی و اقتصادی است و آزادی اقتصادی را به دلیل ایجاد نا امنی و نا اطمینانی در روابط اقتصادی محدود می‌کند. این شاخص مشتمل بر مواردی چون رشوه، انتصاب قوم و خویش و آشنایان در مشاغل مهم اداری، اخاذی، اختلاس و … می‌باشد.
همواره رابطه مستقیمی بین میزان دخالت دولت بر فعالیت‌های اقتصادی و مقدار فساد وجود دارد. اصلی‌ترین سلاح در برابر فساد شفاف‌سازی می‌باشد، از این‌رو شفافیت در روش‌های نظارتی را می‌توان به‌عنوان درمان سریع و کارای فساد دانست.
امتیاز این شاخص بین ۰ تا ۱۰۰ درجه‌بندی می‌شود که ایران در سال ۲۰۱۶ میلادی با کسب امتیاز ۲۷ نسبت به متوسط منطقه و متوسط جهان از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست. شایان ذکر است، امتیاز این شاخص در سال ۲۰۱۵ میلادی برای ایران ۲۵ بود که در سال ۲۰۱۶ اندکی بهبود یافته است.
نمودارهای زیر مقایسه جهانی و زمانی وضعیت ایران را در شاخص “آزادی از فساد ” نشان می دهد:
