در شرایطی که بازنشستگان صندوق‌های کشوری و لشگری از ابتدای سال بدون نیاز به همسان‌سازی و هزار قانون و قاعده، حداقل ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان دریافتی داشته‌اند، بازنشستگان کارگری قرار است از مردادماه بعد از پنج ماه انتظار کلافه‌کننده، مستمری ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومانی را رویت کنند و نکته اینجاست که این افزایش حداقلی که نه تنها حق مسلم بازنشستگان است بلکه از حق قانونی آنها بسیار کمتر است، قرار نیست عطف به ماسبق شده و از ابتدای سال لازم‌الاجرا باشد؛ با این حساب قرار نیست بازنشستگان کارگری برای ۴ ماه ابتدای سال، مابه‌التفاوت همسان سازی و افزایش مزایای مزدی را دریافت کنند و این الحاقیه‌های مزدی تنها برای هفت ماه پایانی سال لازم‌الاجراست.
بازنشستگان می‌گویند: وقتی نمی‌خواهند این اصلاحیه‌ها را از ابتدای سال اجرا کنند، چگونه از «عدالت مزدی» دم می‌زنند؟ کف ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومانی مستمری‌ها برای بازنشستگان کشوری و لشگری از ابتدای سال اِعمال شده اما برای ما تنها هفت ماه سال اجرایی می‌شود! این چگونه عدالتی است؟!
در این شرایط، گرچه کانون‌های بازنشستگان و فعالان رسمی بابت اجرای متناسب‌سازی با اینهمه تاخیر و افزایش مزایای مزدی از سازمان تامین اجتماعی تشکر و قدردانی کرده‌اند، اما بازنشستگان می‌گویند: «این رویه ناعادلانه و باتاخیر، جای قدردانی ندارد؛ به احتمال زیاد، سال بعد دوباره مصیبت چگونگی اجرای همسان‌سازی و تامین اعتبار برای آن از نو آغاز خواهد شد؛ آنهم در شرایطی که حق ما، افزایش مستمری‌ها به اندازه سبد معاش حداقلی است؛ سبد معاشی که خود دولتی‌ها اقرار کرده‌اند حداقل نرخ آن ۴ میلیون و ۹۴۰ هزار تومان است؛ حالا چطور بابت اجرای همسان‌سازی از مردادماه و مستمری زیر ۳ میلیون تومان از مقامات تشکر کنیم؟!»
گزارش : نسرین هزاره مقدم/کارگر آنلاین
برگرفته از: https://kargaronline.ir/fa/news-details/90497
