منظورازنه عضو بی استفاده بدن انسان چیست؟!!!

برخی از اعضای بدن ما که امروزه کاربرد خاصی ندارند، برای اجدادمان بسیار مفید بوده‌اند. به‌عنوان مثال، آپاندیس که جزو اعضای ضروری بدن انسان امروز تلقی نمی‌شود، نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد که آپاندیس در گذشته نقش مهمی در ذخیره باکتری‌های مفید داشته است. در حال حاضر، در صورت التهاب یا پارگی آپاندیس، نیاز به حذف آن با جراحی وجود دارد. همچنین، چند عضو دیگر نیز در بدن انسان وجود دارد که برای اجداد باستانی ما حیاتی بوده‌اند اما امروز کاربردی ندارند و نبود آن‌ها تاثیری بر کیفیت زندگی ما ندارد. با توجه به تکامل، این اعضا دیگر نقش قابل‌توجهی ندارند و وجودشان نیز ضرری ایجاد نمی‌کند. در ادامه، به بررسی و معرفی ۹ عضو بدن که طی میلیون‌ها سال بی‌استفاده باقی مانده‌اند، می‌پردازیم.

آپاندیس: کارکرد و نقش آن در بدن

آپاندیس که در گذشته برای هضم خوراکی‌های گیاهی بسیار مهم بوده است، امروز دیگر جزو اعضای ضروری بدن انسان تلقی نمی‌شود. هرچند مهره‌داران گیاه‌خوار همچنان به این عضو متکی هستند، اما دستگاه گوارش انسان مدرن نیازی به آن ندارد. با ورود گوشت به رژیم غذایی انسان، سیستم گوارشی پیچیده و طولانی برای هضم غذا اهمیت خود را از دست داد. با این حال، شواهدی وجود دارد که آپاندیس نقش ذخیره باکتری‌های مفید روده را ایفا می‌کند. هرچند هنوز مشخص نیست که آیا این عملکرد همچنان به‌طور مؤثر ادامه دارد یا نه.

عضله لونگوس: از ابزارهای بقای اجداد

عضله لونگوس یا ماهیچه‌ی درازگردن، یکی از عضلاتی است که در گذشته به اجداد ما کمک می‌کرد تا از درختان بالا بروند. اگر مچ دست خود را روی میز قرار دهید و شست خود را به انگشت کوچک متصل کنید، می‌توانید این عضله را ببینید. این عضله برای انسان‌های اولیه کارگشا بود، اما امروزه با گذشت دو میلیون سال از روی دو پا راه رفتن، دیگر نیازی به آن نداریم. این عضله نشان‌دهنده تکامل انسان و تغییر نیازهای بدن است.

دندان عقل: بی‌فایده در جوامع امروزی

دندان عقل که زمانی برای جویدن و خرد کردن مواد غذایی سخت و خام بسیار مفید بود، امروزه کاربرد چندانی ندارد. با پیشرفت‌های فناوری و تغییر رژیم غذایی، غذاها به‌اندازه‌ی کافی نرم شده‌اند و دندان‌های آسیاب به‌تنهایی از پس خرد کردن مواد غذایی برمی‌آیند. بنابراین، دندان عقل به یک عضو زائد تبدیل شده که گاهی با مشکلاتی مانند درد و عفونت همراه است و نیاز به جراحی برای حذف دارد.

ماهیچه راست‌کننده‌ی مو: عضله‌ای منقرض‌شده

بدن نیاکان ما موی بیشتری نسبت به بدن امروزی ما داشته است و ماهیچه‌ی راست‌کننده‌ی مو به آن‌ها کمک می‌کرد تا با انقباض، موهای بدن خود را راست کنند. این عملکرد در حیوانات خزدار به گرم نگه‌داشتن کمک می‌کند و آن‌ها را بزرگ‌تر از آنچه هستند نشان می‌دهد. اما امروزه این عضله دیگر کاربرد خاصی ندارد و تنها به عنوان یک اثر باستانی در بدن ما باقی مانده است.

استخوان دنبالچه: بقایای دم اجداد

استخوان دنبالچه از بقایای دم اجداد ما است که به حفظ تعادل آن‌ها کمک می‌کرد. با گذر زمان و تکامل، دم حذف شد اما استخوان دنبالچه باقی ماند. این استخوان امروزه هیچ هدف خاصی را دنبال نمی‌کند و تنها یک یادگار از گذشته است. در موارد نادری، نوزادان با دم متولد می‌شوند که با جراحی ساده قابل حذف است.

ماهیچه‌ی لاله گوشی: عضله‌ای بی‌استفاده در انسان

ماهیچه‌ی لاله گوشی در گذشته به پستانداران کمک می‌کرد تا محل صدا را شناسایی کرده و احساسات خود را ابراز کنند. حیواناتی مانند گربه‌ها برای شنیدن بهتر گوش‌های خود را تکان می‌دهند، اما انسان‌ها به‌دلیل داشتن گردن انعطاف‌پذیر، نیازی به تکان دادن گوش‌های خود ندارند. با این حال، بعضی افراد هنوز قادر به حرکت دادن گوش‌های خود هستند.

ماهیچه‌ی پیرامیدالیس: عضله‌ای بدون کاربرد مهم

ماهیچه پیرامیدالیس به انقباض خط سفید شکمی کمک می‌کند اما در عملکرد ماهیچه‌های زیرشکمی تاثیری ندارد. این ماهیچه در حدود ۲۰ درصد از افراد وجود ندارد و عدم وجود آن هیچ تاثیر منفی بر عملکرد بدن ندارد. این عضله یکی دیگر از بقایای تکامل انسان است که امروزه کاربرد خاصی ندارد.

نوک پستان مردان: عضو غیرضروری در مردان

نوک پستان در مردان به‌طور طبیعی هیچ کاربردی ندارد و مردان قادر به شیردهی نیستند. شیردهی نیازمند سطح بالایی از هورمون پرولاکتین است که در مردان وجود ندارد. بنابراین، این عضو در مردان بی‌استفاده است و تنها به‌عنوان یک ویژگی ساختاری باقی مانده است.

پلک سوم: بقایای غشای محافظ چشم

پلک سوم یا غشای محافظ چشم در پرندگان، خزندگان و برخی پستانداران به مرطوب نگه داشتن چشم و جلوگیری از ورود گرد و غبار کمک می‌کند. انسان امروز قادر به کنترل این غشا نیست و تنها بخشی از آن به‌صورت پلک سوم در گوشه‌ی چشم باقی مانده است. علت از دست دادن این غشا در انسان‌ها مشخص نیست، اما به‌نظر می‌رسد که در زمان‌های بسیار دور از دست رفته باشد.

جمع‌بندی

بدن انسان حاوی اعضا و عضلاتی است که در گذشته‌های دور نقش مهمی در بقا و عملکرد اجداد ما داشته‌اند، اما امروزه کاربرد خاصی ندارند. آپاندیس، عضله لونگوس، دندان عقل، ماهیچه راست‌کننده‌ی مو، استخوان دنبالچه، ماهیچه‌ی لاله گوشی، ماهیچه‌ی پیرامیدالیس، نوک پستان مردان و پلک سوم از جمله این اعضا هستند. این بقایا نشان‌دهنده مسیر تکامل انسان و تغییرات نیازهای بدن در طول میلیون‌ها سال است. شناخت این اعضا می‌تواند به درک بهتر تاریخچه تکامل انسان کمک کند.