خبرگزاری میزان – اصطلاح CFD به معنای قرارداد مابه التفاوت است که نوعی ابزار معاملاتی و یک دروازه محبوب برای ورود سرمایه گذاران به بازار‌های مالی است.
معمولا CFDها در کنار انواع دیگر دارایی‌های رایج مانند فارکس، کالا‌ها و فلزات اسپات توسط بروکر‌ها ارائه می‌شوند.
البته برخلاف این موارد، CFD نوع مشتق شده معاملات هستند یعنی ارزش آن‌ها از حرکت یک دارایی دیگر مشتق می‌شود.
وقتی معامله گران معاملات CFD را انتخاب می‌کنند به این مفهوم است که آن‌ها در حال عقد قرارداد بین خود و بروکر هستند.
معامله گر یا “خریدار” و بروکر یا “فروشنده” طبق قراردادی موافقت می‌کنند که قیمت دارایی را در شرایط بازار پیش بینی نمایند.
زمانی که معامله گر در مورد ابزار‌های مالی گمانه زنی می‌کند، توجه به تفاوت اصلی بین CFD و معاملات سنتی مهم است.
به طور کلی CFDها به معامله گران اجازه می‌دهد تا بدون در اختیار داشتن واقعی اصل دارایی، حرکات قیمت را معامله کنند و با نداشتن اصل دارایی، معامله گران CFD می‌توانند از معایب و هزینه‌های معاملات سنتی جلوگیری کنند.
منبع : https://www.mizanonline.com/fa/news/649960
